ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ "ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΑΝ ΡΙΝΓΚ"
- 13 years ago
ασιτέχνης πυγμάχος που έβγαλε η χώρα μας.
Δεν το λέμε εμείς... το λένε τα έργα του μέσα στα ρινγκ. Η πέμπτη θέση στους Ολυμπιακούς του Los Angeles (όταν τα μετάλλια τα βλέπαμε με κιάλι), οι παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές διακρίσεις... το δεξί του κροσέ.
Το βιβλίο του “Στεφ” όπως τον αποκαλούσαν πάντα στον Τύπο της εποχής, ήρθε για να επισφραγίσει μια πλούσια καριέρα και μια υπερχειλισμένη από συναισθήματα ζωή.
Preview
Έχω το κουσούρι να διαβάζω την πρώτη σελίδα από κάθε βιβλίο που πέφτει στα χέρια μου. Το “Μια ζωή σαν Ρινγκ” προοριζόταν για τον συνάδελφο Θανάση (Καρανούτσο) που καταπιάνεται με τα πυγμαχικά, αλλά...
... Δεν κατάφερα να του το δώσω. Η πρώτη σελίδα έφερε τη δεύτερη και η δεύτερη την τρίτη. Σε λίγες ώρες το είχα τελειώσει. Τι σημαίνει αυτό;
Αφενός, ότι είναι ευκολοδιάβαστο, αφετέρου ότι είναι ενδιαφέρον. Όχι, δεν θα διαβάσετε τα “Σταφύλια της Οργής” του Τζων Στάιμπεκ. Θα διαβάσετε τον “δρόμο” του Γιώργου Στεφανόπουλου.
Δεν είναι ένα βιβλίο που αφορά μόνο τους πυγμάχους ή τους φέρελπις μποξέρ. Αφορά τον καθένα μας. Γραμμένο απλά, από έναν άνθρωπο, που στα γάντια, βρήκε την λύτρωση για μια δύσκολη ζωή που του προέκυψε έξω από τα ρινγκ.
Οι δύσκολοι γονείς, η πρώτη επαφή με το μποξ, ο πρωταθλητισμός, οι Ολυμπιάδες, η μόρφωση που ήρθε στα 27 χρόνια, η υπόθεση αναβολικών, ένας μεγάλος εφιάλτης, η δημιουργία οικογένειας και ο απόηχος μιας καριέρας... μέσα σε ένα βιβλίο από καρδιάς...
Το LOR συνάντησε τον Γιώργο Στεφανόπουλο και με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, είπαμε δύο κουβέντες παραπάνω για την ελληνική πυγμαχία. Δεν “μασάει” τα λόγια του... άλλωστε τα δύσκολα πέρασαν.
Δεν το λέμε εμείς... το λένε τα έργα του μέσα στα ρινγκ. Η πέμπτη θέση στους Ολυμπιακούς του Los Angeles (όταν τα μετάλλια τα βλέπαμε με κιάλι), οι παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές διακρίσεις... το δεξί του κροσέ.
Το βιβλίο του “Στεφ” όπως τον αποκαλούσαν πάντα στον Τύπο της εποχής, ήρθε για να επισφραγίσει μια πλούσια καριέρα και μια υπερχειλισμένη από συναισθήματα ζωή.
Preview
Έχω το κουσούρι να διαβάζω την πρώτη σελίδα από κάθε βιβλίο που πέφτει στα χέρια μου. Το “Μια ζωή σαν Ρινγκ” προοριζόταν για τον συνάδελφο Θανάση (Καρανούτσο) που καταπιάνεται με τα πυγμαχικά, αλλά...
... Δεν κατάφερα να του το δώσω. Η πρώτη σελίδα έφερε τη δεύτερη και η δεύτερη την τρίτη. Σε λίγες ώρες το είχα τελειώσει. Τι σημαίνει αυτό;
Αφενός, ότι είναι ευκολοδιάβαστο, αφετέρου ότι είναι ενδιαφέρον. Όχι, δεν θα διαβάσετε τα “Σταφύλια της Οργής” του Τζων Στάιμπεκ. Θα διαβάσετε τον “δρόμο” του Γιώργου Στεφανόπουλου.
Δεν είναι ένα βιβλίο που αφορά μόνο τους πυγμάχους ή τους φέρελπις μποξέρ. Αφορά τον καθένα μας. Γραμμένο απλά, από έναν άνθρωπο, που στα γάντια, βρήκε την λύτρωση για μια δύσκολη ζωή που του προέκυψε έξω από τα ρινγκ.
Οι δύσκολοι γονείς, η πρώτη επαφή με το μποξ, ο πρωταθλητισμός, οι Ολυμπιάδες, η μόρφωση που ήρθε στα 27 χρόνια, η υπόθεση αναβολικών, ένας μεγάλος εφιάλτης, η δημιουργία οικογένειας και ο απόηχος μιας καριέρας... μέσα σε ένα βιβλίο από καρδιάς...
Το LOR συνάντησε τον Γιώργο Στεφανόπουλο και με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, είπαμε δύο κουβέντες παραπάνω για την ελληνική πυγμαχία. Δεν “μασάει” τα λόγια του... άλλωστε τα δύσκολα πέρασαν.