KASIM YAĞMURUM-ŞİİR-FERYÜZ EMRAH DÜNDAR

(ŞİİR 2006) KASIM YAĞMURUM
Güneş sende solar yeryüzüne bakmaz olur
Derken sen gelirsin "Ey ALLAH ın rahmeti" Kasım yağmurum...
Kara bulutlarını üstüme çevirip yağmaya başlarsın
Soğukluğun ıslak ıslak vuruyor yüzüme
Damlalar geziniyor, kirli saklım dan akıp giderken
Gözlerim kara bulutlara uzanıyor "Seni görmek için"
Kasım yağmurum...

Rüzgar delice koşturuyor, İnsanlar görüyorum yağmurundan kaçan
Bana bağırıyorlar kaçsana diye, gülümsüyorum kaçsana diyenlere
Ve kendi kendime bir söz söylüyorum
"Ben sevdasında yanmışım asırlardır bir yağmurunda ıslanmışım çok mu?"
Kasım yağmurum...

Yavaş adımlarla senin Kara bulutlarını altında yürüyorum
Adımlarım beni bir rıhtıma götürdü
Dalgalar çılgınca kendinden geçmişcesine rıhtıma vuruyor
Siyah ceketim rüzgarla boğuşuyor
Mavi denizide kara bulutların sarmış
Şimşekler kırbaçlıyor yeryüzünü Kasım yağmurum...

Yosun tutmuş kayalıklar gözlerin kokuyor
Yanımda uzun bir selvi ağaç
Dökülmüş yaprakları tel tel olmuş dalları
Bir tek dalında bir tek yaprak kalmış ve solmuş
Koptu kopacak derken elimde buldum onu
Rüzgarın bana armağanı Kasım yağmurum...

Yaprak iki elimin arasında
Rüzgara kapılıp kaçmak ister gibiydi
Bir ara saçlarını okşar gibi yaprağı okşadım
Derken ellerimden kurtulup rüzgara kapılıp denize düştü
Yelken açtı uzaklara Kasım yağmurum...
Kasım yağmurum...

Bende sana yelken açabilir miyim?
O kadar mavilikte yosun kokan gözlerini bulabilir miyim?
Sararmış yaprak gibi saçlarını okşayabilir miyim?
Özlemini kirli sakalım da gözlerinden akan yaşları
Hissedecek miyim? Kasım yağmurum...

Islak ıslak aynı yağmurunda olduğu gibi
Kasım yağmurum...İyi ki doğdun nice yıllara...
Feryüz Emrah Dündar