“Ik werd van mijn vijfde tot mijn negende door mijn vader misbruikt”
- 7 jaar geleden
25-09-2017 ,,Het was tijd”, zegt Griet Op de Beeck over de reden waarom ze het wereldkundig maakt. Aanvankelijk was ze van plan geweest om glashard te liegen als journalisten haar zouden vragen of ze zelf ooit slachtoffer van seksueel misbruik was geweest. Ze besefte dat ze dan de rest van haar leven met die leugen zou moet leven. En dat kon ze niet.
,,Een heel diepe schuld en schaamte die, hoe pervers het ook moge zijn, altijd bij het slachtoffer ligt", zegt Op de Beeck over haar voornemen te willen liegen. ,,Dat speelt alleen in de kaart van de daders." Nu wil ze er wel over praten, omdat ze dan als levend bewijs kan dienen dat ondanks dat misbruik je toch nog een 'kwaliteitsvol leven' kan hebben.
Het was zes, zeven jaar geleden dat Op de Beeck last kreeg van 'gitzwarte, donkere gevoelens, die net nog draaglijk waren'. Ze had echter geen idee waar die gevoelens vandaan kwamen. Haar inmiddels overleden zus uitte als eerste de beschuldigingen over misbruik aan het adres van haar vader. Pas nadat hij ook overleed, werd het Op de Beeck ook duidelijk.
De populaire schrijfster had jarenlang problemen met haar zelfbeeld. Ze had een diepgewortelde zelfhaat. ,,Bij vroeg kinderlijk misbruik, bij mij was het van mijn vijfde tot mijn negende, zijn je hersenen letterlijk niet genoeg ontwikkeld om talig op te slaan wat er precies gebeurt, omdat het gewoon te ingewikkeld is."
Ze ging uiteindelijk in therapie en daar kwam ze erachter wat er precies gebeurd was. ,,Die therapeute had snel in de gaten wat het probleem is, maar zo’n heftige verdringing is natuurlijk een beschermingsmechanisme. Dat is omdat die emotie zo overweldigend is, dat je die echt niet aankan,” vertelt de auteur.
Er kwamen beelden terug 'van een walgelijke merkwaardigheid' die je niet zou verzinnen als je zoiets niet hebt meegemaakt, vertelt Op de Beeck. Het uiteindelijk uitspreken was 'heftiger dan het ergste verdriet dat ze ooit had gehad'.
Het gaat inmiddels goed met haar. ,,Ik vind overigens dat je zoiets niet een ‘plekje’ moet geven, je moet er gewoon keihard door. Maar zoals ik me nu voel - dat kon ik me werkelijk niet voorstellen, zelfs niet voor een ander. Dat het leven zo kon zijn. Ik heb een soort grond onder mijn voeten gevonden.”
https://dewerelddraaitdoor.bnnvara.nl/media/377318
,,Een heel diepe schuld en schaamte die, hoe pervers het ook moge zijn, altijd bij het slachtoffer ligt", zegt Op de Beeck over haar voornemen te willen liegen. ,,Dat speelt alleen in de kaart van de daders." Nu wil ze er wel over praten, omdat ze dan als levend bewijs kan dienen dat ondanks dat misbruik je toch nog een 'kwaliteitsvol leven' kan hebben.
Het was zes, zeven jaar geleden dat Op de Beeck last kreeg van 'gitzwarte, donkere gevoelens, die net nog draaglijk waren'. Ze had echter geen idee waar die gevoelens vandaan kwamen. Haar inmiddels overleden zus uitte als eerste de beschuldigingen over misbruik aan het adres van haar vader. Pas nadat hij ook overleed, werd het Op de Beeck ook duidelijk.
De populaire schrijfster had jarenlang problemen met haar zelfbeeld. Ze had een diepgewortelde zelfhaat. ,,Bij vroeg kinderlijk misbruik, bij mij was het van mijn vijfde tot mijn negende, zijn je hersenen letterlijk niet genoeg ontwikkeld om talig op te slaan wat er precies gebeurt, omdat het gewoon te ingewikkeld is."
Ze ging uiteindelijk in therapie en daar kwam ze erachter wat er precies gebeurd was. ,,Die therapeute had snel in de gaten wat het probleem is, maar zo’n heftige verdringing is natuurlijk een beschermingsmechanisme. Dat is omdat die emotie zo overweldigend is, dat je die echt niet aankan,” vertelt de auteur.
Er kwamen beelden terug 'van een walgelijke merkwaardigheid' die je niet zou verzinnen als je zoiets niet hebt meegemaakt, vertelt Op de Beeck. Het uiteindelijk uitspreken was 'heftiger dan het ergste verdriet dat ze ooit had gehad'.
Het gaat inmiddels goed met haar. ,,Ik vind overigens dat je zoiets niet een ‘plekje’ moet geven, je moet er gewoon keihard door. Maar zoals ik me nu voel - dat kon ik me werkelijk niet voorstellen, zelfs niet voor een ander. Dat het leven zo kon zijn. Ik heb een soort grond onder mijn voeten gevonden.”
https://dewerelddraaitdoor.bnnvara.nl/media/377318