Yalan Söylemek, Münafıkta Adeta Bir 'Akıl Hastalığı' Şeklindedir

Münafık, kendisine oluşturduğu sinsi yaşam şekli içerisinde ayakta kalabilmek için, kendince sürekli olarak sahtekarlıklarına devam etmek, her bir oyununu bir diğeriyle desteklemek ve sürekli olarak şeytanlıklarını güçlendirmek durumundadır. İşte bu alçak sistemini korurken, en ihtiyaç duyduğu ve en çok faydalandığı ahlaksızlıklardan biri de 'yalan söylemek'tir.

Hayatını 'ikiyüzlülük, sinsilik, sahtekarlık ve oyun oynamak' üzerine kurmuş olan münafık için 'yalan söylemek, adeta nefes almak gibi, çok olağan ve sıradan karşıladığı bir eylemdir'. Yalan söylememesi durumunda münafık, münafık olmaktan çıkacaktır. Bu da onun kesinlikle istemeyeceği bir durumdur. Münafığın zayıf aklına göre, dürüst olması ona hiçbir şey kazandırmayacağı gibi, çok şey kaybettirecek ve tüm çıkarlarını tehlikeye atacaktır. Dolayısıyla da münafık yalanı, hayatının çok önemli bir parçası olarak benimsemiş ve günlük hayatının çok büyük bir bölümünü yalanla geçirir hale gelmiştir.

Yalan konusunda münafık hakkında bilinmesi bir şey daha vardır. Münafık yalanı, 'pislik yapabilmek, iftira atabilmek, insanları aldatabilmek, kendince Müslümanları kötü gösterebilmek, onları tuzağa düşürüp başarısız hale getirmek, küfre destek sağlamak gibi her türlü kötü amaç için' kullanır. Ancak bu yalan söyleme alışkanlığı, bir süre sonra münafıkta adeta bir 'akıl hastalığına' da dönüşür. Artık hayatının her aşamasında, 'gerekli gereksiz, amaçlı amaçsız aklına gelen her konuda', -yüzünde yalan söylediğine dair en ufak bir utanma sıkılma alameti olmaksızın-, sürekli yalan konuşmaya başlars çevresindeki insanların çok dikkatini çeker. Çünkü anlattığı her şey çok abartılı, çok masalımsı, çok ütopik ve çok nadir rastlanacak şeylerdir. 'Çocukken tek başına boğazdan yüzerek karşı kıyıya geçtiğinden, üstünden araba geçip hiçbir şey olmadan ayağa kalktığından, sokakta kuşların başına konup yüzlerce metre onunla birlikte yürüdüğüne kadar', hepsi 'birbirinden mantıksız ve abartılı' detayları olan hikayeler anlatır.

Bunun gibi münafığın yalanlarında dikkat çeken bir başka karakteristik özellik de, 'münafığın önceki yalanlarını unutması ve birbiriyle çelişkili konuşmalar yapması'dır. Münafık sabah farklı konuşur, akşam ise bambaşka bir şey söyler. Beş dakika önce "Bugün