برای مسافرانی که دچار مشکلات حرکتی هستند سوار و پیاده شدن از هواپیما بسیار آسانتر از قبل شده است اما استفاده از سرویس های بهداشتی برای مسافران با صندلی چرخ دار می تواند چالش برانگیز باشد.
در هواپیماهای بزرگ، سرویس های بهداشتی با نیازهای آنان سازگار شده اند.

طراحی کاملا نوین درون کابین درهواپیماهای تک راهرو همانند خانواده ایرباسA320 کاملا جدید است .در این طراحی جدید ومنعطف فضاها، دستشویی ها اکنون در قسمت انتهایی هستند . با این فضاسازی جدید یک اتاق جدید برای دستشویی ها ایجاد شده است .هر دو دستشویی به سادگی و سرعت می توانند تبدیل به دستشویی های بزرگتر با امکان دسترسی صندلی چرخ دار شوند.

مارک مولر مدیر بازاریابی ایرباس می گوید» : بهتان نشان می دهم که چطور کار می کند، اینجا ما دو دستشویی کنار هم داریم .دومین دستشویی در کنار دیگری است و یک در تاشونده که کاملا باز میشود آنها را از هم جدا می کند . وقتی شما هر دو در را باز می کنید در اینجا یک فضای بزرگتر خواهید داشت که آزادی و فضای خصوصی بیشتری به مسافران با مشکل حرکتی می دهد.«

مزیت خانواده A320 این است که به دلیل پهنایی که دارد افزایش فضای دستشویی ها به معنای کم شدن صندلی ها نیست . با وجود همه فضاهایی که در قسمت انتهایی استفاده شده است اکنون امکان نصب شش صندلی بیشتر در کنار امکانات مربوط به افراد با مشکلات حرکتی به وجود آمده است.
هم اکنون سه شرکت هواپیمایی با مجموع ده هواپیما مشغول پرواز با طراحی منعطف فضاها هستند و در ماه های آینده ۵۰۰ هواپیما با دوازده شرکت هوایی دیگر شروع به فعالیت با این طراحی جدید می کنند.

شبیه ساز پرواز بسیار واقعی

یک طرفدار اهل اسلوونی پرواز مجازی، از قطعات واقعی مربوط به ایرباس A320برای ساختن یک شبیه ساز پرواز در خانه اش در شمال اسلوونی استفاده کرده است. ایگور پن مهندس الکترونیک ۵۳ ساله که تمام زندگی اش به پرواز علاقه داشته است در سال ۲۰۱۱ قطعاتی از یک هواپیما ی از رده خارج شده هواپیمایی قبرس را خریداری کرد و دو سال و نیم طول کشید تا قطعات هواپیمای اوراق شده را به یک شبیه ساز پرواز تبدیل کند.

ایگور پن می گوید» :بیش از ده سال پیش من اولین شبیه ساز پروازم که چوبی بود را با تقلید از یک ایرباس A320ساختم. بعد از آن امکان این را یافتم تا یک واقعی اش را از فرودگاه لوبیانا بگیرم. در نتیجه تمام قسمت جلو هواپیما راجدا کردم و به اینجا آوردم و آنرا سرهم کردم. دو سال و نیم طول کشید تا کل پروژه را تمام کنم.«

دو سال طول کشید تا ۱۰ کیلومتر سیم به ۳۰۰ دگمه و۲۵۰ چراغ نشانگر وصل شوند .شش کامپیوتر، شبیه ساز را هدایت می کنند. در حالی که یک پروژکتور از بالا تصویر ۲۵۰ درجه را در جلوی کابین نشان می دهد.
پن کارش در کابین را واقعی تصور می کند.
ایگور پن می گوید» : خیلی سخت است که پرواز با شبیه ساز را از پرواز واقعی تشخیص دهیم. به قدری شبیه هستند که من گاهی در هنگام پرواز نمی توانم از کابین خارج شوم و یا حتی به دستشویی بروم«.

این پروژه دهها هزار یوروهزینه داشته اما پن می گوید که برای او ارزشش را داشته است چرا که هر روز از آن استفاده می کند و از آنجا که تجهیزاتش در حیاط خانه اش نصب شده اند او دچار اختلالات تغییر ساعت نخواهد شد.