Tevrat ve İncil ile İlgili Ayetlerin Tefsiri 1
- 10 yıl önce
ADNAN OKTAR: Şeytandan Allaha sığınırım. Bakara Suresi, 136. “Deyin ki” diyor Cenab-ı Allah, “Biz Allah’a; bize indirilene, İbrahim, İshak, Yakup ve torunlarına indirilene, Musa ve İsa’ya verilen ile peygamberlere Rabbin’den verilene iman ettik.” Burada kitaplardan bahsediyor. Sen diyorsun ki; “Tevrat ve İncil yok”. “Var” diyor Allah ve “nurdur” diyor Tevrat için. Olmayan bir şey için söylemiyor ki Allah.
“Ona içinde hidayet ve nur bulunan”. İçinde ne varmış? Hidayet; Mehdilik. Hidayet; Mehdilik. “Hidayet ve nur bulunan, önündeki Tevrat’ı doğrulayan”. “Önündeki” yani var, mevcut. Peygamberimiz (s.a.v)’e söylüyor bunu; “önündeki”, “yanında duran” diyor. “Tevrat’ı doğrulayan” tasdik eden. “Yalanlayan” demiyor bak; “doğrulayan”. Çünkü Kuran’ın hükmüyle aynı, mutabık. Yanlış yerlerini zaten Kuran kaldırıyor. “Doğrulayan ve muttakiler için yol gösterici ve öğüt olan İncil’i verdik”. Neymiş? “Muttakiler için”. Kimler için? “Muttakiler için yol gösterici” yol “ve öğüt olan İncil’i verdik”. Allah; “sizin için bir güzellik” diyor Tevrat ve İncil için.
“Bundan önce de, bir rehber (imam) ve bir rahmet olarak Musa’nın kitabı var.” Olmayan bir şeyden bahsetmiyor ki Kuran. “Bir müjde olmak üzere (kendinden önceki kitapları) doğrulayıcı”. Kuran’ın özelliği; kendinden önceki kitapları doğruluyor. “Doğru, var” diyor Cenab-ı Allah.
Mesela yobazların, bağnazların yanlış sözleri oluyor; biz ne yapıyoruz? Kuran‘la diyoruz ki; “yok öyle bir şey”, açıklıyoruz. Tevrat’ta da öyle. Anormal bir hüküm olduğunda biz ne diyoruz? “Kuran’da böyle bir şey yok.” Açıklıyoruz. “Hepsi yanlıştır” demiyoruz. Veyahut bize diyorlar ki; “bir Kuran getirdik size”. “Tamam, bakalım.” Bakıyoruz; bozmuşlar, değiştirmişler. Diyoruz; “Kuran’ın aslını sana okuyayım ben. Bu ayetler yok. Bunu eksiltmişsin, bunlar yanlış” diyoruz. Doğrultuyoruz. Mesela, Eyüp Yüksel’in bastığı Kuran’da iki tane ayet eksik, iki ayet yok. Biz diyoruz; “açın Kuran’ı, bakın. Burada iki tane ayet eksik.” Kuran’la doğruluyoruz. Ne oluyor o Kuran? Yine geçerli. Sadece eksik kısmını doğrultmuş oluyoruz. Yanlış olan yerleri varsa düzeltmiş oluyoruz. Vardır mesela tefsirde, açıklamada yanlış varsa; onu da yine Kuran’la düzeltiriz.
“Ona içinde hidayet ve nur bulunan”. İçinde ne varmış? Hidayet; Mehdilik. Hidayet; Mehdilik. “Hidayet ve nur bulunan, önündeki Tevrat’ı doğrulayan”. “Önündeki” yani var, mevcut. Peygamberimiz (s.a.v)’e söylüyor bunu; “önündeki”, “yanında duran” diyor. “Tevrat’ı doğrulayan” tasdik eden. “Yalanlayan” demiyor bak; “doğrulayan”. Çünkü Kuran’ın hükmüyle aynı, mutabık. Yanlış yerlerini zaten Kuran kaldırıyor. “Doğrulayan ve muttakiler için yol gösterici ve öğüt olan İncil’i verdik”. Neymiş? “Muttakiler için”. Kimler için? “Muttakiler için yol gösterici” yol “ve öğüt olan İncil’i verdik”. Allah; “sizin için bir güzellik” diyor Tevrat ve İncil için.
“Bundan önce de, bir rehber (imam) ve bir rahmet olarak Musa’nın kitabı var.” Olmayan bir şeyden bahsetmiyor ki Kuran. “Bir müjde olmak üzere (kendinden önceki kitapları) doğrulayıcı”. Kuran’ın özelliği; kendinden önceki kitapları doğruluyor. “Doğru, var” diyor Cenab-ı Allah.
Mesela yobazların, bağnazların yanlış sözleri oluyor; biz ne yapıyoruz? Kuran‘la diyoruz ki; “yok öyle bir şey”, açıklıyoruz. Tevrat’ta da öyle. Anormal bir hüküm olduğunda biz ne diyoruz? “Kuran’da böyle bir şey yok.” Açıklıyoruz. “Hepsi yanlıştır” demiyoruz. Veyahut bize diyorlar ki; “bir Kuran getirdik size”. “Tamam, bakalım.” Bakıyoruz; bozmuşlar, değiştirmişler. Diyoruz; “Kuran’ın aslını sana okuyayım ben. Bu ayetler yok. Bunu eksiltmişsin, bunlar yanlış” diyoruz. Doğrultuyoruz. Mesela, Eyüp Yüksel’in bastığı Kuran’da iki tane ayet eksik, iki ayet yok. Biz diyoruz; “açın Kuran’ı, bakın. Burada iki tane ayet eksik.” Kuran’la doğruluyoruz. Ne oluyor o Kuran? Yine geçerli. Sadece eksik kısmını doğrultmuş oluyoruz. Yanlış olan yerleri varsa düzeltmiş oluyoruz. Vardır mesela tefsirde, açıklamada yanlış varsa; onu da yine Kuran’la düzeltiriz.